解釋疏放
◎ 疏放 shūfàng
(1) [self-indulgent]∶任性而爲,不檢點
欲填溝壑唯疏放,自笑狂夫老更狂。——杜甫《狂夫》
(2) [unconventional]∶指文章不受常格拘束
詞氣疏放
-----------------
國語辭典疏散放縱、不拘束。《北史.卷四七.陽尼傳》:「休之早得才名,為人物所傾服,外如疏放,內實謹厚。」
釋放。《水滸傳.第三回》:「一干人等,疏放聽候。」《警世通言.卷二八.白娘子永鎮雷峰塔》:「許宣照不應得為而為之事,理重者決杖免刺,配牢城營做工,滿日疏放。」
英語 eccentric, self-indulgent, free and unconventional (written style), unbuttoned
© 漢典
疏放 網路解釋
百度百科
疏放
© 漢典