解释◎ 飘泊 piāobó
[lead a wandering life;rove] 同“漂泊”
-----------------
国语辞典飘泊
生活不安定,流离失所,有如物之随水飘流,而无定所。《北史.卷二七.袁式传》:「性长者,虽羇旅飘泊,而清贫守度,不失士节。」也作「漂泊」、「飘薄」。近流离反安定
英语 variant of 漂泊[piao1 bo2]
德语 umherziehen, sich umhertreiben (V)
法语 mener une vie errante, vagabonder
© 汉典