解释◎ 发脾气 fā píqi
(1) [lost one’s temper]∶沉不住气,生气
这种事也没有使她发脾气
(2) [get angry]∶因事情不如意而吵闹或骂人
动不动就发脾气骂人
-----------------
国语辞典因事情不如意而生气发怒。《文明小史.第二五回》:「吃他发起脾气来,少不了一顿拳脚。」
英语 to get angry
德语 die Geduld verlieren, aufbrausen (V)
法语 se mettre en colère, s'emporter, se fâcher
© 汉典