解释搅扰
◎ 搅扰 jiǎorǎo
(1) [disturb]∶打扰,使人讨厌
(2) [cause trouble]∶婉辞,指麻烦对方招待
-----------------
国语辞典叨扰、捣乱。《三国演义.第七五回》:「将关公家属另养别宅,不许闲人搅扰。」《西游记.第二○回》:「且把他绑在后园定风桩上,待三五日,他两个不来搅扰。」
英语 to disturb, to annoy
德语 ärgern, belästigen, stören, nerven, 扰乱 , durcheinander bringen, beunruhigen (V)
法语 déranger, troubler, causer un trouble, molester, tourmenter
© 汉典
攪擾 网络解释
百度百科
搅扰
© 汉典