解釋挺拔
◎ 挺拔 tǐngbá
(1) [tall and straight;upright]∶直立而高聳
挺拔的蒼松
(2) [forceful;vigorous]∶強勁有力的
筆力挺拔
-----------------
國語辭典直立高聳。如:「挺拔的松樹。」近特立,挺立
獨立特出的樣子。《宋史.卷三三一.沈遘傳》:「遼字叡達,幼挺拔不群,長而好學尚友。」
堅強有力。如:「他的書法,剛勁挺拔,力透紙背。」
英語 tall and straight
德語 Standhaftigkeit (S), kräftig, kerzengerade (Adj)
法語 élevé et droit, énergique, plein de force
© 漢典
挺拔 網路解釋
百度百科
挺拔
© 漢典