拼音 dà mà
注音 ㄉㄚˋ ㄇㄚˋ
大聲叫罵、責罵。《文選.任昉.奏彈劉整序》:「整及母并奴婢等六人來至范屋中,高聲大罵。」《三國演義.第四回》:「后大罵何進無謀,引賊入京,致有今日之禍。」近痛罵
英語 to rain curses (on sb), to let sb have it, to bawl sb out
法語 lancer une malédiction à qqn, s'engueuler avec qqn
【載入評論 】